رستم و اسفندیار در توس قد برافراشتهاند
تندیس نبرد رستم و اسفندیار به کوشش محمدحسین ماموریان طراح، تندیسساز و دانشآموختهی رشتهی مجسمهسازی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و مهدیس نیکفرجام طراح، تندیسساز و دانشآموختهی رشتهی ارتباطات تصویری از دانشگاه هنر ساخته و با همراهی شهرداری و شورای شهر مشهد در بوستان جلوخان آرامگاه فردوسی برپا شد.
در گفتوگو با این هنرمندان شتاب داریم پیش از هر پرسش دیگری، بپرسیم که چه انگیزهای آنها را برانگیخت تا به شاهنامه و استورههای ایران بپردازند. ماموریان که خود نیز زادهی خراسان است از دلبستگی مردم خراسان به فردوسی و شاهنامه سخن گفت و از روزهای کودکیاش که شیفتهی نقشبرجستههای آرامگاه فردوسی بود و ادامه داد: «از کودکی و نوجوانی هر سال چندینبار برای دیدن نقشبرجستههای آرامگاه فردوسی به آنجا میرفتم و هربار تاثیر بسیاری بر من میگذاشت. شاید همان دلبستگیای که به نقشهای آرامگاه داشتم مرا واداشت تا تندیسساز بشوم. از کودکی آرزویم این بود تندیسهایی بسازم که مانند نقشهای شاهنامهای آرامگاه فردوسی، زیبا و اثرگذار باشد. خوشحالم که پس از 30 سال به آرزویم رسیدم و بخشی از استورههای ایرانی را تصویرسازی کردم. کسی چه میداند؟ شاید جوانهایی که برای بازدید از آرامگاه فردوسی میآیند با دیدن تندیسهای ما انگیزهای برای پرداختن بیشتر به فرهنگ ایرانی بیابند و داستانهای شاهنامه را بخوانند».
نیکفرجام نیز از یک دوست یاد کرد که درهای شناخت استورههای ایرانی و جهان شگفتانگیز آنها را به روی او گشوده بود: «دوست شاهنامهشناسی داشتم که استورهها و حماسه ایران را خوب میشناخت. پیش از آنکه تندیسساز بشوم، از زبان او دربارهی استورههای ایران میشنیدم. هربار شگفتزدهتر میشدم و میدیدم که سرزمینم و استورههایش را دوست دارم. همینگونه بود که مِهر آنها در دلم نشست و شاهنامه را خواندم و نوشتههای کهنی مانند بُندهِش را دیدم و افسوس خوردم که چرا زودتر با جهان استورههای سرزمینم آشنا نشدهام. انگیزهی من برای ساخت تندیسهای استورهای از اینجا شکل گرفت و ادامه یافت».
آنچه در بالا آمده است بخشی از گفتوگوی نگار جمشیدنژاد با محمدحسین ماموریان و مهدیس نیکفرجام، طراح و سازندگان تندیس نبرد رستم و اسفندیار در توس است که در تازهترین شمارهی امرداد چاپ شده است.
متن کامل اینگفتوگو را در رویه دوم(رویداد) شمارهی 434 هفتهنامهی امرداد بخوانید.