فرهنگ و ادب
یاسر موحدفرد در گفت‌وگوی اختصاصی با «خبرنامه دانشجویان ایران» مطرح کرد: آیین شهریاری؛ راهگشای نجات فرهنگی و اقتصادی کشور است / خدمات به مردم با راه‌اندازی «ستاد پاسخگویی دولت»
یاسر موحدفرد در گفت‌وگوی اختصاصی با «خبرنامه دانشجویان ایران» مطرح کرد:
آیین شهریاری؛ راهگشای نجات فرهنگی و اقتصادی کشور است / خدمات به مردم با راه‌اندازی «ستاد پاسخگویی دولت»
تیتر نخست و خبر ویژه
خبرنامه دانشجویان ایران
۲۶ خرداد ماه ۱۴۰۰
دبیرکل آیین شهریاری گفت: آیین شهریاری نه تنها برای کشورداری در زمینه فرهنگ و هنر دارای برنامه بوده است بلکه در زمینه‌های ساماندهی اقتصادی و اخلاق سیاسی هم در عرصه داخلی و برون مرزی دارای برنامه‌های ویژه‌ای بوده است، سرفصل‌های اقتصادی و سیاسی که ریشه هر دو هم فرهنگی است می‌تواند با حضور کارشناسان فرهنگی، اقتصادی و سیاسی روزآمد شده و در دولت‌های آینده ایران بهره برداری شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی و اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ فرهنگ همیشه طفل یتیم دولت‌ها بوده است، طفلی که حتی در بازه انتخابات هم کسی حاضر نیست درباره‌اش صحبت کرده و برنامه ای برای چگونگی اداره آن ارائه کند. بی‌توجهی و سوء مدیریت‌های گسترده در طول سال‌های گذشته در حوزه فرهنگ و هنر باعث شده تا امروز وضعیت نابسامان این عرصه دیگر قابل کتمان نباشد. حوزه‌ای که همه‌گیری کرونا نفس‌های آن را به شماره انداخته اما این مهم هم باعث نشد تا کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آتی، بخواهند درباره برون رفت از این وضعیت چاره اندیشی کنند و یا بهتر است بگوییم در صورت داشتن برنامه، تمایلی برای رسانه‌ای کردن آن ندارند. با همه بی‌توجهی‌ها به فرهنگ و هنر کشور اما یاسر موحدفرد، دبیرکل بنیاد فردوسی معتقد است با بهره‌مندی از شاهنامه و به کارگیری نکات مربوط به کشورداری که در این اثر آمده، می‌توان نه تنها عرصه فرهنگ و هنر را تغییر داد بلکه در حوزه اقتصاد هم شرایط متفاوتی را رقم زد.
در این گزارش به سراغ موحدفرد، دبیرکل این بنیاد و دبیرکل آیین شهریاری رفتیم تا برای‌مان از چگونگی تدوین این آیین‌نامه رفته‌ایم. متن کامل این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:
امروز خلاءهای جدی در حوزه فرهنگ را چه می‌دانید؟
پایه‌ای‌ترین مشکل کشور نداشتن آگاهی مدیران اجرایی و دسته‌های مردمان ایران از داشته‌های فرهنگی و تمدنی ملی ایران بزرگ است؛ ریشه‌های همه مشکل‌های کشور فرهنگی است زیراکه مدیران اجرایی به ویژه مدیران اقتصادی و سیاسی باور چندانی نسبت به داشته‌های فرهنگی نداشته و از دستاوردهای تمدن ایرانی اسلامی نه تنها آگاهی نداشته و ندارد بلکه باور هم ندارند که با پشتوانه فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی به ویژه شیوه کشورداری ایران بزرگ که آیین شهریاری خوانده می‌شده می‌توان مشکل‌های کنونی کشور را حل نمایند.
دلیل عدم توجه نامزدهای کنونی ریاست جمهوری و روسای جمهور پیشین نسبت به فرهنگ و هنر را با توجه به اینکه انقلاب اسلامی ایران، یک انقلاب فرهنگی بوده، چیست؟
نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوری اسلامی ایران با توجه به اینکه برآمده از جریان‌های سیاسی و اقتصادی هستند و مشاوران برجسته فرهنگی، ادبی، هنری، ورزشی و پژوهشی ندارند تا کنون برنامه‌های ملی برگرفته از فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی ارائه نداده‌اند. به نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوری اسلامی ایران سفارش می‌کنم تا دستاوردهای فرهنگی و کشورداری تمدن ایرانی اسلامی که آیین شهریاری نامیده می‌شود را به درستی واکاوی کرده و با زنده کردن مجلس مردمان و مجلس بزرگان و مهستان به گونه شورای عالی مردمان و مهستان بازآفرینی کنند و اداره کشور را به گونه محلی، شهری، استانی، کشوری و برون مرزی را به نمایندگان برگزیده دسته‌های گوناگون ایرانیان در داخل و خارج از کشور واسپاری کنند. برگزیدن شهریار شهرها (شهرداران)، شهریار استان‌ها (استانداران) و شهریاران دیگر کشورهای جهان (سفیران سیاسی و رایزن‌های فرهنگی و اقتصادی) را به نمایندگان دسته‌ها، قوم‌ها و قشرهای گوناگون ایرانی از میان شایستگان و نخبگان زن و مرد در جای جای جهان واسپاری کند.
آیین شهریاری در زمینه فرهنگ و هنر چه راهکارهایی را برای برون رفت از وضعیت کنونی ارائه می‌دهد؟
با آن‌که آیین شهریاری، شیوه کشورداری ایران بزرگ در تاریخ کهن چندهزار ساله است اما می‌توان در عرصه فرهنگ و هنر آن را به راحتی روزآمد کرد برخی از مهم‌ترین سرفصل‌های به روز رسانی شده آن در زمینه پیشرفت فرهنگی، هنری، آموزشی، ورزشی، زیست محیطی، میراث فرهنگی و گردشگری می‌تواند موارد زیر باشد:
۱- گسترش دانش بومی ملی برپایه پاسداشت گنجینه دانشی و ادبی زبان فارسی از آموزش‌های ابتدایی تا آموزش‌های عالی.
۲- بنیان‌گذاری گاهشماری ملی برپایه آیین‌های باستانی، ایرانی و اسلامی.
۳- واسپاری پاسداشت میراث فرهنگی، میراث معنوی و میراث طبیعی به نهادهای مردمی.
۴- بازشناسی هنرهای سنتی و بومی سازی هنرهای نوین و مدرن.
۵- گسترش ثبت‌های ملی و جهانی آیین‌ها، هنرها، دانش‌ها، ورزش‌ها، مفاخر و میراث‌های ایرانی اسلامی.
۶- بازشناسی ورزش‌ها و بازی‌های بومی، پشتیبانی از ورزش‌های ملی و گسترش فرهنگ پهلوانی.
آیین شهریاری در زمینه ساماندهی اقتصاد و اخلاق سیاسی هم می‌تواند مولفه‌هایی را در اختیار رئیس جمهور آینده ایران قرار دهد؟
آیین شهریاری نه تنها برای کشورداری در زمینه فرهنگ و هنر دارای برنامه بوده است بلکه در زمینه‌های ساماندهی اقتصادی و اخلاق سیاسی هم در عرصه داخلی و برون مرزی دارای برنامه‌های ویژه‌ای بوده است، سرفصل‌های اقتصادی و سیاسی که ریشه هر دو هم فرهنگی است می‌تواند با حضور کارشناسان فرهنگی، اقتصادی و سیاسی روزآمد شده و در دولت‌های آینده ایران بهره برداری شود.
سرفصل‌های اصلی ساماندهی نظام اقتصادی برپایه آیین شهریاری می‌تواند موارد زیر باشد:
۱- کارآفرینی و درآمدزایی برای هر خانواده ایرانی (با ایجاد پیشه در زمینه‌های شهرسازی ایرانی، گسترش کشاورزی و دامپروری، به کارگیری مهارتهای شغلی، بهره‌گیری از توان متخصصان داخلی، بیمه بیکاری نقدی و کالایی)
۲- به‌کارگیری فناوری‌های روزآمد با فرهنگسازی ایرانی در زندگی روستایی، عشایری و شهری.
۳- پاسداشت منابع طبیعی، فرآوری منابع معدنی، گسترش بهره‌گیری از انرژی‌های طبیعی و فرآوری سوخت‌های فسیلی با بهره‌گیری از سازمانهای مردمی برای اشتغال‌زایی قشرهای کم‌توان و پرداخت یارانه از درآمد منابع ملی.
۴- آسیب‌شناسی و مزیت‌یابی بازرگانی «کالا به کالا» به جای «پول به کالا» برای مبارزه با بازار سیاه ارزی و ارتقای ارز ملی در برابر ارزهای جهانی.
۵- به کارگیری مرزنشینان ایرانی در سازمان گمرگ و مناطق آزاد اقتصادی و تجاری برای احیای دسته مرزبانان در آیین شهریاری.
۶- طراحی نقشه راه‌های جهانی آبی – خاکی بازرگانی ایرانی برای گسترش صادرات و تجارت کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی.
۷- حذف سودهای بانکی و وام‌های با بهره و جایگزینی روش بنگاه‌های ملی اقتصادی و بانکداری ایرانی اسلامی (با پرداخت و دریافت وام‌های قرض الحسنه‌ای و افزایش مشوق‌های مالیاتی با فعالیت‌های نیکوکارانه ملی)
نکته قابل توجه این است که واژه «بانک» که در اصل «بانگ» بوده به معنی «بنگاه پول» از واژه «بنگاه» فارسی گرفته شده و در ایران کهن نظام بانکداری ملی با دستورهای اقتصادی در آیین‌نامه آیین شهریاری با پیشینه چند هزار ساله وجود داشته است که نیاز به بازآفرینی در بازار ملی کنونی دارد و همچنین واژه «چک» نیز فارسی بوده و به معنی «پول کلان» به کار می‌رفته که «پول خرد» آن «چکه» نامیده می‌شده است که امروزه به گونه «سکه» در آمده و واژه «چک» به گونه «ضک» هم در متن‌های کهن ایرانی به کار می‌رفته است که شوربختانه امروزه واژه‌های «بانک» و «چک» را برخی واژه بیگانه می‌پندارند.
از دیگر سو سرفصل‌های پایه‌ای آیین شهریاری در زمینه اخلاق سیاسی به ویژه همبستگی سیاست داخلی و هم‌اندیشی سیاست خارجی می‌تواند موارد زیر باشد:
۱- تدوین سند شیوه‌نامه اجرایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای بخش‌های اجرا نشده آن به ویژه ضرورت فراهم آوردن امکانات رفاهی و آموزشی برای همه شهروندان ایرانی.
۲- راه‌اندازی سازمان هماهنگی نهادهای مردمی (بهره‌گیری از توان احزاب، سازمانهای مردم نهاد، موسسه‌های خیریه و موسسه‌های فرهنگی هنری)
۳- هم‌افزایی و بهره‌گیری از توان ایرانیان خارج از کشور برای رایزنی و تفاهم با کشورهای گوناگون برپایه دیپلماسی فرهنگی.
۴- گسترش روابط با سازمانهای جهانی به ویژه سازمان ملل (یونسکو، یونیسف و…)، سازمان همکاری اسلامی و سازمان اکو.
با توجه به اینکه آیین شهریاری دارای پیشنیه چند هزار ساله است، بومی سازی و به روز رسانی آن و تطبیق راهکارهای آن با مشکل‌های امروزین چگونه انجام خواهد شد؟
آیین شهریاری نیاز به بومی‌سازی ندارد چون‌که همه ایرانیان در جای جای جهان از آیین‌های ایرانی هنوز بهره برداری می‌کنند اگرچه به درستی بسیاری از کاربردهای راستین آیین‌های ایرانی را نمی‌شناسند که باید در این زمینه دولت پویا و برنا و با راهبری آیین شهریاری، یاور شهرهای ایرانی و با همیاری همه ایرانیان با هر گرایشی در سراسر گیتی، راهکارهای رهایی‌بخش ایران را ارایه دهد.
گروه آیین شهریاری که شامل دسته‌ها و قشرهای گوناگون هستند که اشراف کاملی در زمینه شیوه کشورداری ایران کهن دارند و به دانش‌های روزآمد هم چیرگی دارند به پشتوانه میراث مکتوب تمدن ایرانی اسلامی به ویژه دانشنامه شاهنامه حکیم فردوسی که شناسنامه ۱۰ هزار ساله فرهنگ و تمدن ما ایرانیان است، دولتی را همراهی خواهیم کرد که همه قوم‌های ایرانی و همه شهروندان زن و مرد ایرانی، سهمی برابر در اداره کشور داشته باشند.
گفتنی است، گروه آیین شهریاری دارای تجربه ۲۰ ساله مدیریت کلان کشوری در زمینه‌های ثبت‌های جهانی مفاخر و آیین‌های ایرانی در سازمان جهانی یونسکو، مدیریت فرهنگی در دانشگاهها، فدراسیون‌های ملی و جهانی ورزشی، دبیری ستاد ترویج فرهنگ پهلوانی کشور، دبیری بنیاد فردوسی و راه‌اندازی و راهبری ده‌ها مجموعه دیگر کشوری است.
آمده‌ایم با زنده کردن آموزه‌های اخلاقی ایرانی و اسلامی در عرصه سیاسی که دروغ را مایه نگون‌بختی مردم جای جای جهان می‌داند با دروغ، فساد، تبعیض، رانت خواری و ویژه خواری مبارزه کنیم.
به نام اسلام به نام ایران به نام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با محور قرار دادن منویات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ایران و با یاد خون شهیدان چندهزار ساله راه میهن، دولت مردم ایران همبسته و یکپارچه را با نام دولت پویا و برنا با پشتوانه آیین شهریاری ۱۰ هزار ساله‌ی ایرانی اسلامی و برپایه دانش، فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی و با حضور همه قوم‌ها، دسته‌ها و گروه‌های مردمان از همه گرایش‌های ایرانیان را همراهی خواهیم کرد.
در گام نخست گروه آیین شهریاری پیشنهاد می‌دهد با راه اندازی «ستاد پاسخگویی دولت» به قشرهای گوناگون مردم خدمات، امکانات، تسهیلات و اعتبارات یکسان داده شود.
در گام دوم برای اجرایی شدن این آیین‌نامه پیشنهاد می‌شود با بهره‌گیری از دیدگاه‌های بزرگان دسته‌های گوناگون، همه طبقه‌های اجتماعی ایرانیان و دولتیان در هر وزارتخانه و سازمان و نهاد دولتی در کنار یکدیگر همکاری کنند.
در گام سوم پیشنهاد می‌شود «شورای عالی شهریاران» و «سازمان ملی مهستان» با حضور نمایندگان برگزیده و برجسته دسته‌های گوناگون ایرانیان به ویژه بانوان و مردان جوان شایسته راه اندازی شود.
گفتنی است که در آیین شهریاری برپایه کهن آیین حکومت‌داری ایرانی، دسته‌های گوناگون ایرانیان می‌تواند شامل: پزشکان، مهندسان، بازرگانان، حقوق‌دانان، فرهنگیان، استادان، نویسندگان، هنرمندان، پژوهشگران، خبرنگاران، پهلوانان و ورزشکاران، دست‌ورزان و صنعتگران، برزگران و کشاورزان و دامپروران، کاتوزیان و روحانیان، نیساریان و نظامیان باشد.
برپایه آیین شهریاری، چند سال زمان لازم است تا بتوان فرهنگ امروز جامعه را نجات داد؟
آیین شهریاری با سرفصل‌های برنامه‌های ایرانی اسلامی پیشرفت کشور از سوی دولت پویا و برنا با همراهی دولت آینده می‌تواند اجرایی شود. این مهم زمانی اجرایی خواهد شد که همگان به شیوه کشورداری ایران بزرگ هم آگاهی داشته باشند و به راهکارهای سرآمد آیین شهریاری هم ایمان راستین داشته باشند و از دیگر سو دستاوردهای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی آیین شهریاری را روزآمد نمایند و آن را الگوی پیشرفت ایران قرار دهند.
.
.
