روایت مولوی از زندگی انسان‌گونه در نشستی بینالمللی
به گزارش پایگاه خبری شاهنامه،
در نشستی بینالمللی به میزبانی موسسه فرهنگی اکو بررسی شد:
“روایت مولانا از زندگی انسان گونه”
مؤسسه فرهنگی اکو به بهانه گرامی‌داشت یادروز شمس و مولوی در ۱۲ مهرماه ۱۴۰۰ نشست بینالمللی «سیری در نظام اندیشگی مولوی» را با حضور پژوهشگران و استادان دانشگاهی کشورهای عضو اکو برگزار کرد.
در این نشست مجازی، سرور بختی با مروری بر اندیشه و اثرهای ادبی مولوی بیان داشت: مولوی با سرودن «مثنوی معنوی»، «دیوان کبیر»، «فیه ما فیه» و چندین کتاب و رساله ارزشمند دیگر، همانند قله تابان اندیشه ناب در پهنه جهان می‌درخشد.
رییس مؤسسه فرهنگی اکو در ادامه با تأکید بر اینکه انسان امروز بیش از هر زمان دیگر به مهر و دوستی نیاز مبرم دارد گفت: مولوی، انسان را تشویق می‌کند تا در فضایی آکنده از صفا و صمیمیت و عاری از خشونت و تعصب زندگی کند که این موضوع رمز مانایی اندیشه‌های او است.
عبداله یگین، مدیر مؤسسه فرهنگی یونس امره ترکیه در تهران نیز با بیان اینکه اندیشه‌های مولوی با وجود گذشت هشتصد سال از دوران زندگی‌اش به‌‌واسطه نور مانای خود، روشنی‌بخش عصر حاضر هستند، اذعان داشت: همه انسان‌ها با هر اسم و جایگاه و از هر دین و کشوری، دریافت‌ها و برداشت‌های ارزشمندی از اثرهای مولوی که با مضمون «زندگی انسان‌گونه» سروده شدهاند، دارند. مولانا هنوز به‌‌روز است و در میان صفحات تاریخ گم نشده است.
دکتر شفیق‌‌اله شفیق، استاد دانشگاه بلخ از افغانستان، دیگر سخنران برنامه، بنیاد اندیشه مولانا را بر آشتی اضداد در زیست تکاملی استوار دانست و مطرح کرد: ریشه‌های گفتمان صلح‌خواهی مولوی از سطح نیازمندی‌های تعامل اجتماعی به سطح تعامل تضادهای درونی یک فرد فرو می‌رود. تعریف مولوی از روابط و مواجهه تفاوت‌ها و گوناگونی‌ها بسیار واقع‌گرایانه تبیین یافته است؛ مولوی ضمن اینکه از کنار تضادها و اختلاف‌های چشم‌بسته عبور نمی‌کند، سعی می‌نماید که فضای تفاوت‌ها را از گفتمان هویت‌‌خواهی و ظاهرگرایی به جهان‌بینی معرفت‌‌خواهی و اصالت‌‌باوری بکشاند.
در ادامه نشست دکتر سیده فلیحه زهرا کاظمی، رییس بخش زبان و ادب فارسی دانشگاه بانوان لاهور از پاکستان با ابراز قدردانی از ریاست مؤسسه فرهنگی اکو برای برگزاری این نشست صمیمی، طی سخنانی به معرفی ترجمه و شرح‌‌های منظوم و منثور «مثنوی» به زبان‌‌های اردو، پنجابی، سندی و پشتو، هم‌چون کتاب‌‌های «الهام منظوم»، «پیراهن یوسفی»، «اشرف‌‌العلوم یا چهره‌‌گشا» و «اسرارنامه» که به‌‌همت محققان پاکستانی تهیه و تدوین شده است، پرداخت.
دکتر کامل‌‌جان سعیدعالِم، مولاناپژوه و استاد دانشگاه از تاجیکستان نیز در برنامه شعر و شاعری و خاصه شعر عرفانی مولانا را ادامه‌بخش شعر سنتی و عرفانی والای نیاگان برشمرد و در ادامه افزود: رسالت مولوی، رسالت انسان‌‌سازی و انسان‌پروری‌‌ست که با شخصیت او رابطه ناگسستنی داشته، همیشه انسان را به راه درست و نجات از شقاوت هدایت می‌نماید. در اندیشه مولوی تربیت انسان با روحیه دوستی، صداقت و همبستگی، مهمترین وسیله سعادتمندی اوست که همیشه نیاز به تکمیل و نظارت دارد.
در پایان این نشست دکتر بتول واعظ، استاد زبان و ادب فارسی دانشگاه علامه طباطبایی درباره نظام اصطلاحی مولوی در «مثنوی» به بیان سخن پرداخت. ایشان دلایل اصطلاحات ویژه و متفاوت مولوی با سایر عرفای هم‌‌عصر و قبل و بعد از او را در تفاوت تجربه‌‌های عرفانی، زندگی اجتماعی، تصوف مبتنی بر عشق و سلوک دیگرگونه مولوی برشمرد و به تبیین سه طریق از اصطلاح‌های خودساخته و نحوه آفرینش آن‌‌ها در «مثنوی»، با عناوین: «فکر ثنویت‌‌گرا و دوآلیستی مولوی درزمینه مسائل عالم خلقت و عالم غیب»، «تفکر مبتنی بر باطن‌‌گرایی» و «شکل‌‌گیری و تکرار اصطلاح‌ها در ذهن شاعر» پرداخت.
