لاهيجان گردشگری چشم‌نواز ایرانی
به گزارش اختصاصی پایگاه خبری شاهنامه
شهر لاهیجان یکی از شهرهای شمالی ایران است که به دلیل همجواری با دریاچه خزر، زیبایی‌ها و جلوه‌های کم نظیر و چشم‌نوازی را در خود جای داده است.
دریاچه خزر باقی مانده دریای بزرگی به نام تتیس است، این دریا با گذر زمان خشک شده و از آن تنها چند دریاچه باقی مانده است که خزر یکی از آنها است. از آن‌جایی که این دریاچه از گستردگی بسیار فراوانی برخوردار است با نام دریای خزر شناخته می‌شود.
شهر لاهیجان در استان گیلان ایران است. جمعیتی که در این استان زندگی می‌کنند، چیزی در حدود دو و نیم میلیون نفر است. مردم گیلان به زبان گیلکی، تاتی و تالشی صحبت می‌کنند البته کمی از مردم این استان نیز گویش کردی دارند. مردم استان گیلان، شیعی مذهب هستند البته در برخی از منطقه‌های آن مسلمانان سنی نیز دیده می‌شوند.
گیلانی‌ها با انجام کارهای کشاورزی، دامداری، تهیه و فروش عسل، فروش کرم ابریشم و صید کردن ماهی به امرار معاش می‌پردازند. از جمله محصول‌هایی که کشاورزان گیلانی آن را می‌کارند، برنج، چای، گندم، جو، بادام زمینی، فندق و توتون است البته گیلانی‌ها تنها به تولید محصول‌های کشاورزی نمی‌پردازند. آنها به تولید انرژی نیز مبادرت ورزیده و با بهره‌گیری از نیروگاه‌های بادی که در منجیل وجود دارد، توانسته‌اند دو دهم درصد از کل برقی که در ایران مصرف می‌شود را تولید کنند.
صنایع دستی گوناگون و متفاوتی هم چون، چادر شب، حصیربافی، تولیدهای چوبی و سفالگری نیز از سوی مردم بومی این منطقه تولید شده و به فروش می.رسد و این نیز یکی از راه‌های درآمدی آنها به شمار می.آید.
در بیشتر شهرهای ایران، مردم یا دارای زبان خاص هستند و یا با لهجه خاص منطقه صحبت می‌کنند. لاهیجان هم گویش مخصوص خود را دارد. بیشتر مردم در شهر لاهیجان به زبان گیلکی صحبت می.کنند. گیلکی نیز مانند دیگر گویش‌های ایران دارای دستور زبانی ویژه خود است.
