برگردان پارسی کتاب «قانون در پزشکی» اثر پور سینا
یادداشت: عباس غزالی
به گزارش اختصاصی پایگاه خبری شاهنامه‌نیوز؛
عبدالرحمان شرفکندی متخلص به «هژار مُکریانی» شاعر، نویسنده، مترجم، فرهنگ‌نویس، واژه‌شناس و پژوهشگر، برگردان کتاب «قانون در پزشکی» اثر ارزشمند پور سینا را از زبان عربی به زبان فارسی به فرجام رساند.
کتاب قانون، اثری است که پس از ۷ سده برای نخستین بار توسط استاد «هژار» انجام شد تا ایرانیان بدان ببالند.
«هژار مُکریانی» به عنوان شخصی آگاه و مبارز، سراسر زندگی پربار خود را با احساس مسئولیت، وقف خدمت به زبان کُردی کرد؛ زبانی که خود از ارکان بنیادین حفظ ملت‌ها به شمار می‌رود. او در دورانی به این راه پای نهاد که نه کیانی وجود داشت و نه مُزدی. روزگاری که جنگ و آشوب، میهنش را فراگرفته بود او در کنار روشنایی فانوسی، مشغول رسالتی بزرگ بود. با این حال، به تنهایی به اندازه دانشگاهی کارهای بنیادین انجام داد. به طوری‌که اندیشه جهانی‌سازیِ ادبیات کُردی را در سر می‌پروراند.
«هژار مُکریانی» با برگردان قرآن به زبان کُردی
«هژار»، افزون بر نوشتن در زمینه ادب و فرهنگ و برگردان‌های ارزشمند به سه زبان کُردی، فارسی و عربی با برگردان قرآن به زبان کُردی، نه تنها خدمتی به دین کرد بلکه دین را به زبان مادری به مردمان‌اش شناساند تا در پناه ایمان به سوی فرهنگ و میهن‌شان خدمت کنند. او با تمرکز بر لهجه کرمانجی میانه، راه و روش صحیح را برای همه لهجه‌های کُردی ترسیم کرد تا خدمتی شایسته به زبان و ملت خویش کرده باشد. «هژار» در زبان‌های فارسی و عربی استعداد کُردها را به ملل دیگر نشان داد
«هژار» حتی در زبان‌های فارسی و عربی استعداد کُردها را به ملل دیگر نشان داد. برگردان کتاب «قانون در طب» اثر پور سینا از زبان عربی به زبان فارسی اثری است که پس از ۷ سده برای نخستین بار انجام شد و ایرانیان بدان می‌بالند. این نشانه آن است که این ادیب سترگ کُرد، نه تنها از نژادپرستی به دور بود بلکه بذر هم‌زیستی را در دل کُردها می‌کاشت. از منظرِ سیاسی نیز او شخصیتی هوشمند، آینده‌‌نگر و ثابت قدم بود که تا پایان عمر بر راه خویش پای فشرد.
اثرهای «هژار» شایسته به زبان‌های زنده جهان
نام «هژار» [که در فارسی به معنی «فقیر» است] بود و به‌راستی تهی‌دست زیست، اما در عرصه کار و تولید علمی، شخصیتی پربار و غنی بود؛ به طوری‌که امروز اثرهای او در دانشگاه‌های کُردستان به خاستگاه مهم علمی بدل گشته‌اند. او در حین فقر، نه تنها زبان کُردی را غنا بخشید بلکه دانشگاه‌ها را نیز توانگر کرد.
اثرهای او شایسته هستند که به زبان‌های زنده دنیا ترجمه شوند تا از این رهگذر، ادبیات کُردی در شمار ادب جهانی درآید.
امروز جای خرسندی است که «جایزه هژار» در نهادی دانشگاهی اهدا می‌شود و جای سپاس است که مجموعه آثار او زیر نظر دانشگاه کُردستان در سنندج ایران، بازچاپ شده است.
برای نمونه «هژار»، خود در «مجمع مطالعات کُرد» ناظر بر نشر کتاب «شرف‌نامه» بوده در بازنشر بخشی از آن حذف شده است.
افزون بر چاپ دوباره «شرف‌نامه» بدون دستکاری، فرهنگ فارسی ـ کُردی که هژار در فهرست آثار خود در چاپ دوم شرف‌نامه، از آن یاد کرده، نشر یابد.
